αμνημόνευτος • (amnimóneftos) m (feminine αμνημόνευτη, neuter αμνημόνευτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αμνημόνευτος (amnimóneftos) | αμνημόνευτη (amnimónefti) | αμνημόνευτο (amnimónefto) | αμνημόνευτοι (amnimóneftoi) | αμνημόνευτες (amnimóneftes) | αμνημόνευτα (amnimónefta) | |
genitive | αμνημόνευτου (amnimóneftou) | αμνημόνευτης (amnimóneftis) | αμνημόνευτου (amnimóneftou) | αμνημόνευτων (amnimónefton) | αμνημόνευτων (amnimónefton) | αμνημόνευτων (amnimónefton) | |
accusative | αμνημόνευτο (amnimónefto) | αμνημόνευτη (amnimónefti) | αμνημόνευτο (amnimónefto) | αμνημόνευτους (amnimóneftous) | αμνημόνευτες (amnimóneftes) | αμνημόνευτα (amnimónefta) | |
vocative | αμνημόνευτε (amnimónefte) | αμνημόνευτη (amnimónefti) | αμνημόνευτο (amnimónefto) | αμνημόνευτοι (amnimóneftoi) | αμνημόνευτες (amnimóneftes) | αμνημόνευτα (amnimónefta) |