Inherited from Byzantine Greek ἀνάλατος (análatos). By surface analysis, αν- (an-, “un-”) + αλάτ(ι) (alát(i), “salt”) + -ος (-os, adjectival suffix).[1]
ανάλατος • (análatos) m (feminine ανάλατη, neuter ανάλατο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανάλατος (análatos) | ανάλατη (análati) | ανάλατο (análato) | ανάλατοι (análatoi) | ανάλατες (análates) | ανάλατα (análata) | |
| genitive | ανάλατου (análatou) | ανάλατης (análatis) | ανάλατου (análatou) | ανάλατων (análaton) | ανάλατων (análaton) | ανάλατων (análaton) | |
| accusative | ανάλατο (análato) | ανάλατη (análati) | ανάλατο (análato) | ανάλατους (análatous) | ανάλατες (análates) | ανάλατα (análata) | |
| vocative | ανάλατε (análate) | ανάλατη (análati) | ανάλατο (análato) | ανάλατοι (análatoi) | ανάλατες (análates) | ανάλατα (análata) | |
Substantivised masculine of the #Adjective.[2]
ανάλατος • (análatos) m (plural ανάλατοι)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ανάλατος (análatos) | ανάλατοι (análatoi) |
| genitive | ανάλατου (análatou) αναλάτου (analátou) |
ανάλατων (análaton) αναλάτων (analáton) |
| accusative | ανάλατο (análato) | ανάλατους (análatous) αναλάτους (analátous) |
| vocative | ανάλατε (análate) | ανάλατοι (análatoi) |
Second forms are formal.