ανάσκητος • (anáskitos) m (feminine ανάσκητη, neuter ανάσκητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανάσκητος (anáskitos) | ανάσκητη (anáskiti) | ανάσκητο (anáskito) | ανάσκητοι (anáskitoi) | ανάσκητες (anáskites) | ανάσκητα (anáskita) | |
genitive | ανάσκητου (anáskitou) | ανάσκητης (anáskitis) | ανάσκητου (anáskitou) | ανάσκητων (anáskiton) | ανάσκητων (anáskiton) | ανάσκητων (anáskiton) | |
accusative | ανάσκητο (anáskito) | ανάσκητη (anáskiti) | ανάσκητο (anáskito) | ανάσκητους (anáskitous) | ανάσκητες (anáskites) | ανάσκητα (anáskita) | |
vocative | ανάσκητε (anáskite) | ανάσκητη (anáskiti) | ανάσκητο (anáskito) | ανάσκητοι (anáskitoi) | ανάσκητες (anáskites) | ανάσκητα (anáskita) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανάσκητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανάσκητος, etc.)