ανέκκλητος • (anékklitos) m (feminine ανέκκλητη, neuter ανέκκλητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανέκκλητος (anékklitos) | ανέκκλητη (anékkliti) | ανέκκλητο (anékklito) | ανέκκλητοι (anékklitoi) | ανέκκλητες (anékklites) | ανέκκλητα (anékklita) | |
genitive | ανέκκλητου (anékklitou) | ανέκκλητης (anékklitis) | ανέκκλητου (anékklitou) | ανέκκλητων (anékkliton) | ανέκκλητων (anékkliton) | ανέκκλητων (anékkliton) | |
accusative | ανέκκλητο (anékklito) | ανέκκλητη (anékkliti) | ανέκκλητο (anékklito) | ανέκκλητους (anékklitous) | ανέκκλητες (anékklites) | ανέκκλητα (anékklita) | |
vocative | ανέκκλητε (anékklite) | ανέκκλητη (anékkliti) | ανέκκλητο (anékklito) | ανέκκλητοι (anékklitoi) | ανέκκλητες (anékklites) | ανέκκλητα (anékklita) |