ανένδοτος • (anéndotos) m (feminine ανένδοτη, neuter ανένδοτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανένδοτος (anéndotos) | ανένδοτη (anéndoti) | ανένδοτο (anéndoto) | ανένδοτοι (anéndotoi) | ανένδοτες (anéndotes) | ανένδοτα (anéndota) | |
genitive | ανένδοτου (anéndotou) | ανένδοτης (anéndotis) | ανένδοτου (anéndotou) | ανένδοτων (anéndoton) | ανένδοτων (anéndoton) | ανένδοτων (anéndoton) | |
accusative | ανένδοτο (anéndoto) | ανένδοτη (anéndoti) | ανένδοτο (anéndoto) | ανένδοτους (anéndotous) | ανένδοτες (anéndotes) | ανένδοτα (anéndota) | |
vocative | ανένδοτε (anéndote) | ανένδοτη (anéndoti) | ανένδοτο (anéndoto) | ανένδοτοι (anéndotoi) | ανένδοτες (anéndotes) | ανένδοτα (anéndota) |