ανέχομαι • (anéchomai) deponent (past ανέχτηκα/ανέχθηκα)
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | ανέχομαι | ανεχτώ, ανεχθώ |
| 2 sg | ανέχεσαι | ανεχτείς, ανεχθείς |
| 3 sg | ανέχεται | ανεχτεί, ανεχθεί |
| 1 pl | ανεχόμαστε | ανεχτούμε, ανεχθούμε |
| 2 pl | ανέχεστε, {ανέχεσθε}, ανεχόσαστε | ανεχτείτε, ανεχθείτε |
| 3 pl | ανέχονται | ανεχτούν(ε), ανεχθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | ανεχόμουν(α) | ανέχτηκα, ανέχθηκα |
| 2 sg | ανεχόσουν(α) | ανέχτηκες, ανέχθηκες |
| 3 sg | ανεχόταν(ε) | ανέχτηκε, ανέχθηκε |
| 1 pl | ανεχόμασταν, (‑όμαστε) | ανεχτήκαμε, ανεχθήκαμε |
| 2 pl | ανεχόσασταν, (‑όσαστε) | ανεχτήκατε, ανεχθήκατε |
| 3 pl | ανέχονταν, (ανεχόντουσαν) | ανέχτηκαν, ανεχτήκαν(ε), ανέχθηκαν, ανεχθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα ανέχομαι ➤ | θα ανεχτώ / ανεχθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ανέχεσαι, … | θα ανεχτείς / ανεχθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ανεχτεί / ανεχθεί | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ανεχτεί / ανεχθεί | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ανεχτεί / ανεχθεί | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | ανέξου |
| 2 pl | ανέχεστε, {ανέχεσθε} | ανεχτείτε, ανεχθείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | ανεχόμενος, -η, -ο ➤ | |
| Perfect participle ➤ | — | |
| Nonfinite form ➤ | ανεχτεί, ανεχθεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs |
• Passive forms with -χθ- are more formal. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |