From Ancient Greek ἀνίερος (aníeros), from ἱερός (hierós, “godly, supernatural”).
ανίερος • (aníeros) m (feminine ανίερη, neuter ανίερο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανίερος (aníeros) | ανίερη (aníeri) | ανίερο (aníero) | ανίεροι (aníeroi) | ανίερες (aníeres) | ανίερα (aníera) | |
genitive | ανίερου (aníerou) | ανίερης (aníeris) | ανίερου (aníerou) | ανίερων (aníeron) | ανίερων (aníeron) | ανίερων (aníeron) | |
accusative | ανίερο (aníero) | ανίερη (aníeri) | ανίερο (aníero) | ανίερους (aníerous) | ανίερες (aníeres) | ανίερα (aníera) | |
vocative | ανίερε (aníere) | ανίερη (aníeri) | ανίερο (aníero) | ανίεροι (aníeroi) | ανίερες (aníeres) | ανίερα (aníera) |