αναίμακτος • (anaímaktos) m (feminine αναίμακτη, neuter αναίμακτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αναίμακτος (anaímaktos) | αναίμακτη (anaímakti) | αναίμακτο (anaímakto) | αναίμακτοι (anaímaktoi) | αναίμακτες (anaímaktes) | αναίμακτα (anaímakta) | |
genitive | αναίμακτου (anaímaktou) | αναίμακτης (anaímaktis) | αναίμακτου (anaímaktou) | αναίμακτων (anaímakton) | αναίμακτων (anaímakton) | αναίμακτων (anaímakton) | |
accusative | αναίμακτο (anaímakto) | αναίμακτη (anaímakti) | αναίμακτο (anaímakto) | αναίμακτους (anaímaktous) | αναίμακτες (anaímaktes) | αναίμακτα (anaímakta) | |
vocative | αναίμακτε (anaímakte) | αναίμακτη (anaímakti) | αναίμακτο (anaímakto) | αναίμακτοι (anaímaktoi) | αναίμακτες (anaímaktes) | αναίμακτα (anaímakta) |