Present participle of ανακλώμαι (anaklómai), passive voice of ανακλώ (“reflect”). Learned form, as in Ancient Greek ἀνακλώμενος (anaklṓmenos, “bent back; overlapping”).
ανακλώμενος • (anaklómenos) m (feminine ανακλώμενη, neuter ανακλώμενο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανακλώμενος (anaklómenos) | ανακλώμενη (anaklómeni) | ανακλώμενο (anaklómeno) | ανακλώμενοι (anaklómenoi) | ανακλώμενες (anaklómenes) | ανακλώμενα (anaklómena) | |
| genitive | ανακλώμενου (anaklómenou) | ανακλώμενης (anaklómenis) | ανακλώμενου (anaklómenou) | ανακλώμενων (anaklómenon) | ανακλώμενων (anaklómenon) | ανακλώμενων (anaklómenon) | |
| accusative | ανακλώμενο (anaklómeno) | ανακλώμενη (anaklómeni) | ανακλώμενο (anaklómeno) | ανακλώμενους (anaklómenous) | ανακλώμενες (anaklómenes) | ανακλώμενα (anaklómena) | |
| vocative | ανακλώμενε (anaklómene) | ανακλώμενη (anaklómeni) | ανακλώμενο (anaklómeno) | ανακλώμενοι (anaklómenoi) | ανακλώμενες (anaklómenes) | ανακλώμενα (anaklómena) | |