ανακρεόντειος • (anakreónteios) m (feminine ανακρεόντεια, neuter ανακρεόντειο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανακρεόντειος (anakreónteios) | ανακρεόντεια (anakreónteia) | ανακρεόντειο (anakreónteio) | ανακρεόντειοι (anakreónteioi) | ανακρεόντειες (anakreónteies) | ανακρεόντεια (anakreónteia) | |
genitive | ανακρεόντειου (anakreónteiou) | ανακρεόντειας (anakreónteias) | ανακρεόντειου (anakreónteiou) | ανακρεόντειων (anakreónteion) | ανακρεόντειων (anakreónteion) | ανακρεόντειων (anakreónteion) | |
accusative | ανακρεόντειο (anakreónteio) | ανακρεόντεια (anakreónteia) | ανακρεόντειο (anakreónteio) | ανακρεόντειους (anakreónteious) | ανακρεόντειες (anakreónteies) | ανακρεόντεια (anakreónteia) | |
vocative | ανακρεόντειε (anakreónteie) | ανακρεόντεια (anakreónteia) | ανακρεόντειο (anakreónteio) | ανακρεόντειοι (anakreónteioi) | ανακρεόντειες (anakreónteies) | ανακρεόντεια (anakreónteia) |