αναπηρικός • (anapirikós) m (feminine αναπηρική, neuter αναπηρικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αναπηρικός (anapirikós) | αναπηρική (anapirikí) | αναπηρικό (anapirikó) | αναπηρικοί (anapirikoí) | αναπηρικές (anapirikés) | αναπηρικά (anapiriká) | |
genitive | αναπηρικού (anapirikoú) | αναπηρικής (anapirikís) | αναπηρικού (anapirikoú) | αναπηρικών (anapirikón) | αναπηρικών (anapirikón) | αναπηρικών (anapirikón) | |
accusative | αναπηρικό (anapirikó) | αναπηρική (anapirikí) | αναπηρικό (anapirikó) | αναπηρικούς (anapirikoús) | αναπηρικές (anapirikés) | αναπηρικά (anapiriká) | |
vocative | αναπηρικέ (anapiriké) | αναπηρική (anapirikí) | αναπηρικό (anapirikó) | αναπηρικοί (anapirikoí) | αναπηρικές (anapirikés) | αναπηρικά (anapiriká) |