As ανασκάπτω (anaskápto), with ανα- (“thoroughly”) + σκάβω (“dig”), metaplasm of the ancient σκάπτω (skáptō, “dig”).
ανασκάβω • (anaskávo) (past ανέσκαψα, passive ανασκάβομαι)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ανασκάβω | ανασκάψω | ανασκάβομαι | ανασκαφτώ2 |
| 2 sg | ανασκάβεις | ανασκάψεις | ανασκάβεσαι | ανασκαφτείς |
| 3 sg | ανασκάβει | ανασκάψει | ανασκάβεται | ανασκαφτεί |
| 1 pl | ανασκάβουμε, [‑ομε] | ανασκάψουμε, [‑ομε] | ανασκαβόμαστε | ανασκαφτούμε |
| 2 pl | ανασκάβετε | ανασκάψετε | ανασκάβεστε, ανασκαβόσαστε | ανασκαφτείτε |
| 3 pl | ανασκάβουν(ε) | ανασκάψουν(ε) | ανασκάβονται | ανασκαφτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ανέσκαβα | ανέσκαψα | ανασκαβόμουν(α) | ανασκάφτηκα2 |
| 2 sg | ανέσκαβες | ανέσκαψες | ανασκαβόσουν(α) | ανασκάφτηκες |
| 3 sg | ανέσκαβε | ανέσκαψε | ανασκαβόταν(ε) | ανασκάφτηκε |
| 1 pl | ανασκάβαμε | ανασκάψαμε | ανασκαβόμασταν, (‑όμαστε) | ανασκαφτήκαμε |
| 2 pl | ανασκάβατε | ανασκάψατε | ανασκαβόσασταν, (‑όσαστε) | ανασκαφτήκατε |
| 3 pl | ανέσκαβαν, ανασκάβαν(ε) | ανέσκαψαν, ανασκάψαν(ε) | ανασκάβονταν, (ανασκαβόντουσαν) | ανασκάφτηκαν, ανασκαφτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ανασκάβω ➤ | θα ανασκάψω ➤ | θα ανασκάβομαι ➤ | θα ανασκαφτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ανασκάβεις, … | θα ανασκάψεις, … | θα ανασκάβεσαι, … | θα ανασκαφτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ανασκάψει έχω, έχεις, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ανασκαφτεί είμαι, είσαι, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ανασκάψει είχα, είχες, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ανασκαφτεί ήμουν, ήσουν, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ανασκάψει θα έχω, θα έχεις, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ανασκαφτεί θα είμαι, θα είσαι, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ανάσκαβε | ανάσκαψε, ανάσκαφ' 1 | — | ανασκάψου |
| 2 pl | ανασκάβετε | ανασκάψτε, ανασκάφτε2 | ανασκάβεστε | ανασκαφτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ανασκάβοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ανασκάψει ➤ | ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ανασκάψει | ανασκαφτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ανάσκαφ' το ("excavate it!") 2. Colloquial. 3. Passive perfective forms with -φτ- (like ανασκάφτηκα) may vary with the slightly more formal ‑φθ- (ανασκάφθηκα). In formal speech ‑φ- (like ανασκάφηκα) as in the conjugation of ανασκάπτω. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||