ανατιμητικός • (anatimitikós) m (feminine ανατιμητική, neuter ανατιμητικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανατιμητικός (anatimitikós) | ανατιμητική (anatimitikí) | ανατιμητικό (anatimitikó) | ανατιμητικοί (anatimitikoí) | ανατιμητικές (anatimitikés) | ανατιμητικά (anatimitiká) | |
genitive | ανατιμητικού (anatimitikoú) | ανατιμητικής (anatimitikís) | ανατιμητικού (anatimitikoú) | ανατιμητικών (anatimitikón) | ανατιμητικών (anatimitikón) | ανατιμητικών (anatimitikón) | |
accusative | ανατιμητικό (anatimitikó) | ανατιμητική (anatimitikí) | ανατιμητικό (anatimitikó) | ανατιμητικούς (anatimitikoús) | ανατιμητικές (anatimitikés) | ανατιμητικά (anatimitiká) | |
vocative | ανατιμητικέ (anatimitiké) | ανατιμητική (anatimitikí) | ανατιμητικό (anatimitikó) | ανατιμητικοί (anatimitikoí) | ανατιμητικές (anatimitikés) | ανατιμητικά (anatimitiká) |