ανδροκρατούμενος • (androkratoúmenos) m (feminine ανδροκρατούμενη, neuter ανδροκρατούμενο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανδροκρατούμενος (androkratoúmenos) | ανδροκρατούμενη (androkratoúmeni) | ανδροκρατούμενο (androkratoúmeno) | ανδροκρατούμενοι (androkratoúmenoi) | ανδροκρατούμενες (androkratoúmenes) | ανδροκρατούμενα (androkratoúmena) | |
| genitive | ανδροκρατούμενου (androkratoúmenou) | ανδροκρατούμενης (androkratoúmenis) | ανδροκρατούμενου (androkratoúmenou) | ανδροκρατούμενων (androkratoúmenon) | ανδροκρατούμενων (androkratoúmenon) | ανδροκρατούμενων (androkratoúmenon) | |
| accusative | ανδροκρατούμενο (androkratoúmeno) | ανδροκρατούμενη (androkratoúmeni) | ανδροκρατούμενο (androkratoúmeno) | ανδροκρατούμενους (androkratoúmenous) | ανδροκρατούμενες (androkratoúmenes) | ανδροκρατούμενα (androkratoúmena) | |
| vocative | ανδροκρατούμενε (androkratoúmene) | ανδροκρατούμενη (androkratoúmeni) | ανδροκρατούμενο (androkratoúmeno) | ανδροκρατούμενοι (androkratoúmenoi) | ανδροκρατούμενες (androkratoúmenes) | ανδροκρατούμενα (androkratoúmena) | |