ανειδίκευτος • (aneidíkeftos) m (feminine ανειδίκευτη, neuter ανειδίκευτο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανειδίκευτος (aneidíkeftos) | ανειδίκευτη (aneidíkefti) | ανειδίκευτο (aneidíkefto) | ανειδίκευτοι (aneidíkeftoi) | ανειδίκευτες (aneidíkeftes) | ανειδίκευτα (aneidíkefta) | |
| genitive | ανειδίκευτου (aneidíkeftou) | ανειδίκευτης (aneidíkeftis) | ανειδίκευτου (aneidíkeftou) | ανειδίκευτων (aneidíkefton) | ανειδίκευτων (aneidíkefton) | ανειδίκευτων (aneidíkefton) | |
| accusative | ανειδίκευτο (aneidíkefto) | ανειδίκευτη (aneidíkefti) | ανειδίκευτο (aneidíkefto) | ανειδίκευτους (aneidíkeftous) | ανειδίκευτες (aneidíkeftes) | ανειδίκευτα (aneidíkefta) | |
| vocative | ανειδίκευτε (aneidíkefte) | ανειδίκευτη (aneidíkefti) | ανειδίκευτο (aneidíkefto) | ανειδίκευτοι (aneidíkeftoi) | ανειδίκευτες (aneidíkeftes) | ανειδίκευτα (aneidíkefta) | |