ανεκδίκαστος • (anekdíkastos) m (feminine ανεκδίκαστη, neuter ανεκδίκαστο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανεκδίκαστος (anekdíkastos) | ανεκδίκαστη (anekdíkasti) | ανεκδίκαστο (anekdíkasto) | ανεκδίκαστοι (anekdíkastoi) | ανεκδίκαστες (anekdíkastes) | ανεκδίκαστα (anekdíkasta) | |
genitive | ανεκδίκαστου (anekdíkastou) | ανεκδίκαστης (anekdíkastis) | ανεκδίκαστου (anekdíkastou) | ανεκδίκαστων (anekdíkaston) | ανεκδίκαστων (anekdíkaston) | ανεκδίκαστων (anekdíkaston) | |
accusative | ανεκδίκαστο (anekdíkasto) | ανεκδίκαστη (anekdíkasti) | ανεκδίκαστο (anekdíkasto) | ανεκδίκαστους (anekdíkastous) | ανεκδίκαστες (anekdíkastes) | ανεκδίκαστα (anekdíkasta) | |
vocative | ανεκδίκαστε (anekdíkaste) | ανεκδίκαστη (anekdíkasti) | ανεκδίκαστο (anekdíkasto) | ανεκδίκαστοι (anekdíkastoi) | ανεκδίκαστες (anekdíkastes) | ανεκδίκαστα (anekdíkasta) |