ανεκδίκητος • (anekdíkitos) m (feminine ανεκδίκητη, neuter ανεκδίκητο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανεκδίκητοος (anekdíkitoos) | ανεκδίκητοη (anekdíkitoï) | ανεκδίκητοο (anekdíkitoo) | ανεκδίκητοοι (anekdíkitooi) | ανεκδίκητοες (anekdíkitoes) | ανεκδίκητοα (anekdíkitoa) | |
| genitive | ανεκδίκητοου (anekdíkitoou) | ανεκδίκητοης (anekdíkitoïs) | ανεκδίκητοου (anekdíkitoou) | ανεκδίκητοων (anekdíkitoon) | ανεκδίκητοων (anekdíkitoon) | ανεκδίκητοων (anekdíkitoon) | |
| accusative | ανεκδίκητοο (anekdíkitoo) | ανεκδίκητοη (anekdíkitoï) | ανεκδίκητοο (anekdíkitoo) | ανεκδίκητοους (anekdíkitoous) | ανεκδίκητοες (anekdíkitoes) | ανεκδίκητοα (anekdíkitoa) | |
| vocative | ανεκδίκητοε (anekdíkitoe) | ανεκδίκητοη (anekdíkitoï) | ανεκδίκητοο (anekdíkitoo) | ανεκδίκητοοι (anekdíkitooi) | ανεκδίκητοες (anekdíkitoes) | ανεκδίκητοα (anekdíkitoa) | |