From αν- (an-, α- privative) + εκκαθαρισ- (ekkatharis-) + -τος (-tos, adjectival suffix).
ανεκκαθάριστος • (anekkatháristos) m (feminine ανεκκαθάριστη, neuter ανεκκαθάριστο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανεκκαθάριστος (anekkatháristos) | ανεκκαθάριστη (anekkatháristi) | ανεκκαθάριστο (anekkatháristo) | ανεκκαθάριστοι (anekkatháristoi) | ανεκκαθάριστες (anekkatháristes) | ανεκκαθάριστα (anekkathárista) | |
| genitive | ανεκκαθάριστου (anekkatháristou) | ανεκκαθάριστης (anekkatháristis) | ανεκκαθάριστου (anekkatháristou) | ανεκκαθάριστων (anekkatháriston) | ανεκκαθάριστων (anekkatháriston) | ανεκκαθάριστων (anekkatháriston) | |
| accusative | ανεκκαθάριστο (anekkatháristo) | ανεκκαθάριστη (anekkatháristi) | ανεκκαθάριστο (anekkatháristo) | ανεκκαθάριστους (anekkatháristous) | ανεκκαθάριστες (anekkatháristes) | ανεκκαθάριστα (anekkathárista) | |
| vocative | ανεκκαθάριστε (anekkatháriste) | ανεκκαθάριστη (anekkatháristi) | ανεκκαθάριστο (anekkatháristo) | ανεκκαθάριστοι (anekkatháristoi) | ανεκκαθάριστες (anekkatháristes) | ανεκκαθάριστα (anekkathárista) | |