ανεμοδαρμένος • (anemodarménos) m (feminine ανεμοδαρμένη, neuter ανεμοδαρμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανεμοδαρμένος (anemodarménos) | ανεμοδαρμένη (anemodarméni) | ανεμοδαρμένο (anemodarméno) | ανεμοδαρμένοι (anemodarménoi) | ανεμοδαρμένες (anemodarménes) | ανεμοδαρμένα (anemodarména) | |
| genitive | ανεμοδαρμένου (anemodarménou) | ανεμοδαρμένης (anemodarménis) | ανεμοδαρμένου (anemodarménou) | ανεμοδαρμένων (anemodarménon) | ανεμοδαρμένων (anemodarménon) | ανεμοδαρμένων (anemodarménon) | |
| accusative | ανεμοδαρμένο (anemodarméno) | ανεμοδαρμένη (anemodarméni) | ανεμοδαρμένο (anemodarméno) | ανεμοδαρμένους (anemodarménous) | ανεμοδαρμένες (anemodarménes) | ανεμοδαρμένα (anemodarména) | |
| vocative | ανεμοδαρμένε (anemodarméne) | ανεμοδαρμένη (anemodarméni) | ανεμοδαρμένο (anemodarméno) | ανεμοδαρμένοι (anemodarménoi) | ανεμοδαρμένες (anemodarménes) | ανεμοδαρμένα (anemodarména) | |