ανεξαίρετος • (anexaíretos) m (feminine ανεξαίρετη, neuter ανεξαίρετο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανεξαίρετος (anexaíretos) | ανεξαίρετη (anexaíreti) | ανεξαίρετο (anexaíreto) | ανεξαίρετοι (anexaíretoi) | ανεξαίρετες (anexaíretes) | ανεξαίρετα (anexaíreta) | |
genitive | ανεξαίρετου (anexaíretou) | ανεξαίρετης (anexaíretis) | ανεξαίρετου (anexaíretou) | ανεξαίρετων (anexaíreton) | ανεξαίρετων (anexaíreton) | ανεξαίρετων (anexaíreton) | |
accusative | ανεξαίρετο (anexaíreto) | ανεξαίρετη (anexaíreti) | ανεξαίρετο (anexaíreto) | ανεξαίρετους (anexaíretous) | ανεξαίρετες (anexaíretes) | ανεξαίρετα (anexaíreta) | |
vocative | ανεξαίρετε (anexaírete) | ανεξαίρετη (anexaíreti) | ανεξαίρετο (anexaíreto) | ανεξαίρετοι (anexaíretoi) | ανεξαίρετες (anexaíretes) | ανεξαίρετα (anexaíreta) |