ανεπιφύλακτος • (anepifýlaktos) m (feminine ανεπιφύλακτη, neuter ανεπιφύλακτο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανεπιφύλακτος (anepifýlaktos) | ανεπιφύλακτη (anepifýlakti) | ανεπιφύλακτο (anepifýlakto) | ανεπιφύλακτοι (anepifýlaktoi) | ανεπιφύλακτες (anepifýlaktes) | ανεπιφύλακτα (anepifýlakta) | |
| genitive | ανεπιφύλακτου (anepifýlaktou) | ανεπιφύλακτης (anepifýlaktis) | ανεπιφύλακτου (anepifýlaktou) | ανεπιφύλακτων (anepifýlakton) | ανεπιφύλακτων (anepifýlakton) | ανεπιφύλακτων (anepifýlakton) | |
| accusative | ανεπιφύλακτο (anepifýlakto) | ανεπιφύλακτη (anepifýlakti) | ανεπιφύλακτο (anepifýlakto) | ανεπιφύλακτους (anepifýlaktous) | ανεπιφύλακτες (anepifýlaktes) | ανεπιφύλακτα (anepifýlakta) | |
| vocative | ανεπιφύλακτε (anepifýlakte) | ανεπιφύλακτη (anepifýlakti) | ανεπιφύλακτο (anepifýlakto) | ανεπιφύλακτοι (anepifýlaktoi) | ανεπιφύλακτες (anepifýlaktes) | ανεπιφύλακτα (anepifýlakta) | |