ανερώτευτος • (aneróteftos) m (feminine ανέραστη, neuter ανέραστο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανέραστος (anérastos) | ανέραστη (anérasti) | ανέραστο (anérasto) | ανέραστοι (anérastoi) | ανέραστες (anérastes) | ανέραστα (anérasta) | |
genitive | ανέραστου (anérastou) | ανέραστης (anérastis) | ανέραστου (anérastou) | ανέραστων (anéraston) | ανέραστων (anéraston) | ανέραστων (anéraston) | |
accusative | ανέραστο (anérasto) | ανέραστη (anérasti) | ανέραστο (anérasto) | ανέραστους (anérastous) | ανέραστες (anérastes) | ανέραστα (anérasta) | |
vocative | ανέραστε (anéraste) | ανέραστη (anérasti) | ανέραστο (anérasto) | ανέραστοι (anérastoi) | ανέραστες (anérastes) | ανέραστα (anérasta) |