Learnedly from the ανησυχη- stem of ανησυχώ (anisychó) + -τικός (-tikós), a calque of French inquiétant.[1]
ανησυχητικός • (anisychitikós) m (feminine ανησυχητική, neuter ανησυχητικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανησυχητικός (anisychitikós) | ανησυχητική (anisychitikí) | ανησυχητικό (anisychitikó) | ανησυχητικοί (anisychitikoí) | ανησυχητικές (anisychitikés) | ανησυχητικά (anisychitiká) | |
| genitive | ανησυχητικού (anisychitikoú) | ανησυχητικής (anisychitikís) | ανησυχητικού (anisychitikoú) | ανησυχητικών (anisychitikón) | ανησυχητικών (anisychitikón) | ανησυχητικών (anisychitikón) | |
| accusative | ανησυχητικό (anisychitikó) | ανησυχητική (anisychitikí) | ανησυχητικό (anisychitikó) | ανησυχητικούς (anisychitikoús) | ανησυχητικές (anisychitikés) | ανησυχητικά (anisychitiká) | |
| vocative | ανησυχητικέ (anisychitiké) | ανησυχητική (anisychitikí) | ανησυχητικό (anisychitikó) | ανησυχητικοί (anisychitikoí) | ανησυχητικές (anisychitikés) | ανησυχητικά (anisychitiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανησυχητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανησυχητικός, etc.)