ανιχνεύω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀνιχνεύω (anikhneúō).^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /a.niˈxne.vo/
Hyphenation: α‧νι‧χνεύ‧ω

Verb

ανιχνεύω • (anichnévo) (past ανίχνευσα, passive ανιχνεύομαι)

to detect, scan
to scout, recce
to trace

Conjugation

ανιχνεύω ανιχνεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ανιχνεύω	ανιχνεύσω	ανιχνεύομαι	ανιχνευτώ, ανιχνευθώ
2 sg	ανιχνεύεις	ανιχνεύσεις	ανιχνεύεσαι	ανιχνευτείς, ανιχνευθείς
3 sg	ανιχνεύει	ανιχνεύσει	ανιχνεύεται	ανιχνευτεί, ανιχνευθεί

1 pl	ανιχνεύουμε, [‑ομε]	ανιχνεύσουμε, [‑ομε]	ανιχνευόμαστε	ανιχνευτούμε, ανιχνευθούμε
2 pl	ανιχνεύετε	ανιχνεύσετε	ανιχνεύεστε, ανιχνευόσαστε	ανιχνευτείτε, ανιχνευθείτε
3 pl	ανιχνεύουν(ε)	ανιχνεύσουν(ε)	ανιχνεύονται	ανιχνευτούν(ε), ανιχνευθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανίχνευα	ανίχνευσα	ανιχνευόμουν(α)	ανιχνεύτηκα, ανιχνεύθηκα
2 sg	ανίχνευες	ανίχνευσες	ανιχνευόσουν(α)	ανιχνεύτηκες, ανιχνεύθηκες
3 sg	ανίχνευε	ανίχνευσε	ανιχνευόταν(ε)	ανιχνεύτηκε, ανιχνεύθηκε

1 pl	ανιχνεύαμε	ανιχνεύσαμε	ανιχνευόμασταν, (‑όμαστε)	ανιχνευτήκαμε, ανιχνευθήκαμε
2 pl	ανιχνεύατε	ανιχνεύσατε	ανιχνευόσασταν, (‑όσαστε)	ανιχνευτήκατε, ανιχνευθήκατε
3 pl	ανίχνευαν, ανιχνεύαν(ε)	ανίχνευσαν, ανιχνεύσαν(ε)	ανιχνεύονταν, (ανιχνευόντουσαν)	ανιχνεύτηκαν, ανιχνευτήκαν(ε), ανιχνεύθηκαν, ανιχνευθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ανιχνεύω ➤	θα ανιχνεύσω ➤	θα ανιχνεύομαι ➤	θα ανιχνευτώ / ανιχνευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανιχνεύεις, …	θα ανιχνεύσεις, …	θα ανιχνεύεσαι, …	θα ανιχνευτείς / ανιχνευθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανιχνεύσει έχω, έχεις, … ανιχνευμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ανιχνευτεί / ανιχνευθεί είμαι, είσαι, … ανιχνευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανιχνεύσει είχα, είχες, … ανιχνευμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ανιχνευτεί / ανιχνευθεί ήμουν, ήσουν, … ανιχνευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανιχνεύσει θα έχω, θα έχεις, … ανιχνευμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ανιχνευτεί / ανιχνευθεί θα είμαι, θα είσαι, … ανιχνευμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανίχνευε	ανίχνευσε	—	ανιχνεύσου
2 pl	ανιχνεύετε	ανιχνεύστε	ανιχνεύεστε	ανιχνευτείτε, ανιχνευθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ανιχνεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ανιχνεύσει ➤		ανιχνευμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	ανιχνεύσει		ανιχνευτεί, ανιχνευθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• Passive forms with -ευθ- are more formal than forms with -ευτ-. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

and see: ίχνος n (íchnos, “track”)
ανίχνευση f (aníchnefsi, “detection, scouting”)
ανιχνεύσιμος (anichnéfsimos, “detectable, traceable”)
ανιχνευτής m (anichneftís, “scout, detectοr”)
ανιχνευτικός (anichneftikós, “scouting, reconnaissance, detecting”)
ανιχνεύτρια f (anichnéftria, “scout, detectοr”)

References

^ ανιχνεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] ανιχνεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]

ανιχνεύω

Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Related terms

References

Wikious

Boobota

Sagapedia