ανοιγοκλείνω

Greek

Alternative forms

ανοιγοκλείω (anoigokleío)
ανοιγοκλειώ (anoigokleió)

Etymology

Inherited from Byzantine Greek. By surface analysis, ανοίγω (anoígo, “to open”) +‎ -ο- (-o-) +‎ κλείνω (kleíno, “to close”).^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /a.ni.ɣoˈkli.no/
Hyphenation: α‧νοι‧γο‧κλεί‧νω

Verb

ανοιγοκλείνω • (anoigokleíno) (past ανοιγόκλεισα, passive —)

to open and close/shut (typically repeatedly)
to blink (the eye)

Conjugation

ανοιγοκλείνω (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	ανοιγοκλείνω	ανοιγοκλείσω
2 sg	ανοιγοκλείνεις	ανοιγοκλείσεις
3 sg	ανοιγοκλείνει	ανοιγοκλείσει

1 pl	ανοιγοκλείνουμε, [‑ομε]	ανοιγοκλείσουμε, [‑ομε]
2 pl	ανοιγοκλείνετε	ανοιγοκλείσετε
3 pl	ανοιγοκλείνουν(ε)	ανοιγοκλείσουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	ανοιγόκλεινα	ανοιγόκλεισα
2 sg	ανοιγόκλεινες	ανοιγόκλεισες
3 sg	ανοιγόκλεινε	ανοιγόκλεισε

1 pl	ανοιγοκλείναμε	ανοιγοκλείσαμε
2 pl	ανοιγοκλείνατε	ανοιγοκλείσατε
3 pl	ανοιγόκλειναν, ανοιγοκλείναν(ε)	ανοιγόκλεισαν, ανοιγοκλείσαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα ανοιγοκλείνω ➤	θα ανοιγοκλείσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανοιγοκλείνεις, …	θα ανοιγοκλείσεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανοιγοκλείσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανοιγοκλείσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανοιγοκλείσει

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανοιγόκλεινε	ανοιγόκλεισε
2 pl	ανοιγοκλείνετε	ανοιγοκλείστε

Other forms
Active present participle ➤	ανοιγοκλείνοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας ανοιγοκλείσει ➤
Passive perfect participle ➤	—

Nonfinite form ➤	ανοιγοκλείσει


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

ανοιγοκλείσιμο (anoigokleísimo, “opening and shutting; blinking”)

and see: ανοίγω (anoígo, “to open”) and κλείνω (kleíno, “to shut”)

References

^ ανοιγοκλείνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] ανοιγοκλείνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]