ανομοιωτικός • (anomoiotikós) m (feminine ανομοιωτική, neuter ανομοιωτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανομοιωτικός (anomoiotikós) | ανομοιωτική (anomoiotikí) | ανομοιωτικό (anomoiotikó) | ανομοιωτικοί (anomoiotikoí) | ανομοιωτικές (anomoiotikés) | ανομοιωτικά (anomoiotiká) | |
| genitive | ανομοιωτικού (anomoiotikoú) | ανομοιωτικής (anomoiotikís) | ανομοιωτικού (anomoiotikoú) | ανομοιωτικών (anomoiotikón) | ανομοιωτικών (anomoiotikón) | ανομοιωτικών (anomoiotikón) | |
| accusative | ανομοιωτικό (anomoiotikó) | ανομοιωτική (anomoiotikí) | ανομοιωτικό (anomoiotikó) | ανομοιωτικούς (anomoiotikoús) | ανομοιωτικές (anomoiotikés) | ανομοιωτικά (anomoiotiká) | |
| vocative | ανομοιωτικέ (anomoiotiké) | ανομοιωτική (anomoiotikí) | ανομοιωτικό (anomoiotikó) | ανομοιωτικοί (anomoiotikoí) | ανομοιωτικές (anomoiotikés) | ανομοιωτικά (anomoiotiká) | |