ανομοιόμορφος • (anomoiómorfos) m (feminine ανομοιόμορφη, neuter ανομοιόμορφο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανομοιόμορφος (anomoiómorfos) | ανομοιόμορφη (anomoiómorfi) | ανομοιόμορφο (anomoiómorfo) | ανομοιόμορφοι (anomoiómorfoi) | ανομοιόμορφες (anomoiómorfes) | ανομοιόμορφα (anomoiómorfa) | |
| genitive | ανομοιόμορφου (anomoiómorfou) | ανομοιόμορφης (anomoiómorfis) | ανομοιόμορφου (anomoiómorfou) | ανομοιόμορφων (anomoiómorfon) | ανομοιόμορφων (anomoiómorfon) | ανομοιόμορφων (anomoiómorfon) | |
| accusative | ανομοιόμορφο (anomoiómorfo) | ανομοιόμορφη (anomoiómorfi) | ανομοιόμορφο (anomoiómorfo) | ανομοιόμορφους (anomoiómorfous) | ανομοιόμορφες (anomoiómorfes) | ανομοιόμορφα (anomoiómorfa) | |
| vocative | ανομοιόμορφε (anomoiómorfe) | ανομοιόμορφη (anomoiómorfi) | ανομοιόμορφο (anomoiómorfo) | ανομοιόμορφοι (anomoiómorfoi) | ανομοιόμορφες (anomoiómorfes) | ανομοιόμορφα (anomoiómorfa) | |