ανοσοποιητικός • (anosopoiitikós) m (feminine ανοσοποιητική, neuter ανοσοποιητικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανοσοποιητικός (anosopoiitikós) | ανοσοποιητική (anosopoiitikí) | ανοσοποιητικό (anosopoiitikó) | ανοσοποιητικοί (anosopoiitikoí) | ανοσοποιητικές (anosopoiitikés) | ανοσοποιητικά (anosopoiitiká) | |
genitive | ανοσοποιητικού (anosopoiitikoú) | ανοσοποιητικής (anosopoiitikís) | ανοσοποιητικού (anosopoiitikoú) | ανοσοποιητικών (anosopoiitikón) | ανοσοποιητικών (anosopoiitikón) | ανοσοποιητικών (anosopoiitikón) | |
accusative | ανοσοποιητικό (anosopoiitikó) | ανοσοποιητική (anosopoiitikí) | ανοσοποιητικό (anosopoiitikó) | ανοσοποιητικούς (anosopoiitikoús) | ανοσοποιητικές (anosopoiitikés) | ανοσοποιητικά (anosopoiitiká) | |
vocative | ανοσοποιητικέ (anosopoiitiké) | ανοσοποιητική (anosopoiitikí) | ανοσοποιητικό (anosopoiitikó) | ανοσοποιητικοί (anosopoiitikoí) | ανοσοποιητικές (anosopoiitikés) | ανοσοποιητικά (anosopoiitiká) |