αντίξοος • (antíxoos) m (feminine αντίξοη, neuter αντίξοο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αντίξοος (antíxoos) | αντίξοη (antíxoï) | αντίξοο (antíxoo) | αντίξοοι (antíxooi) | αντίξοες (antíxoes) | αντίξοα (antíxoa) | |
genitive | αντίξοου (antíxoou) | αντίξοης (antíxoïs) | αντίξοου (antíxoou) | αντίξοων (antíxoon) | αντίξοων (antíxoon) | αντίξοων (antíxoon) | |
accusative | αντίξοο (antíxoo) | αντίξοη (antíxoï) | αντίξοο (antíxoo) | αντίξοους (antíxoous) | αντίξοες (antíxoes) | αντίξοα (antíxoa) | |
vocative | αντίξοε (antíxoe) | αντίξοη (antíxoï) | αντίξοο (antíxoo) | αντίξοοι (antíxooi) | αντίξοες (antíxoes) | αντίξοα (antíxoa) |