ανταποκρίνομαι • (antapokrínomai) deponent (past ανταποκρίθηκα)
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | ανταποκρίνομαι | ανταποκριθώ |
| 2 sg | ανταποκρίνεσαι | ανταποκριθείς |
| 3 sg | ανταποκρίνεται | ανταποκριθεί |
| 1 pl | ανταποκρινόμαστε | ανταποκριθούμε |
| 2 pl | ανταποκρίνεστε, ανταποκρινόσαστε | ανταποκριθείτε |
| 3 pl | ανταποκρίνονται | ανταποκριθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | ανταποκρινόμουν(α) | ανταποκρίθηκα |
| 2 sg | ανταποκρινόσουν(α) | ανταποκρίθηκες |
| 3 sg | ανταποκρινόταν(ε) | ανταποκρίθηκε |
| 1 pl | ανταποκρινόμασταν, (‑όμαστε) | ανταποκριθήκαμε |
| 2 pl | ανταποκρινόσασταν, (‑όσαστε) | ανταποκριθήκατε |
| 3 pl | ανταποκρίνονταν, (ανταποκρινόντουσαν) | ανταποκρίθηκαν, ανταποκριθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα ανταποκρίνομαι ➤ | θα ανταποκριθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ανταποκρίνεσαι, … | θα ανταποκριθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ανταποκριθεί | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ανταποκριθεί | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ανταποκριθεί | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | ανταποκρίσου |
| 2 pl | ανταποκρίνεστε | ανταποκριθείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | ανταποκρινόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | |
| Perfect participle ➤ | — | |
| Nonfinite form ➤ | ανταποκριθεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |