ανταποκριτικός • (antapokritikós) m (feminine ανταποκριτική, neuter ανταποκριτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανταποκριτικός (antapokritikós) | ανταποκριτική (antapokritikí) | ανταποκριτικό (antapokritikó) | ανταποκριτικοί (antapokritikoí) | ανταποκριτικές (antapokritikés) | ανταποκριτικά (antapokritiká) | |
| genitive | ανταποκριτικού (antapokritikoú) | ανταποκριτικής (antapokritikís) | ανταποκριτικού (antapokritikoú) | ανταποκριτικών (antapokritikón) | ανταποκριτικών (antapokritikón) | ανταποκριτικών (antapokritikón) | |
| accusative | ανταποκριτικό (antapokritikó) | ανταποκριτική (antapokritikí) | ανταποκριτικό (antapokritikó) | ανταποκριτικούς (antapokritikoús) | ανταποκριτικές (antapokritikés) | ανταποκριτικά (antapokritiká) | |
| vocative | ανταποκριτικέ (antapokritiké) | ανταποκριτική (antapokritikí) | ανταποκριτικό (antapokritikó) | ανταποκριτικοί (antapokritikoí) | ανταποκριτικές (antapokritikés) | ανταποκριτικά (antapokritiká) | |