αντιδογματικός • (antidogmatikós) m (feminine αντιδογματική, neuter αντιδογματικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αντιδογματικός (antidogmatikós) | αντιδογματική (antidogmatikí) | αντιδογματικό (antidogmatikó) | αντιδογματικοί (antidogmatikoí) | αντιδογματικές (antidogmatikés) | αντιδογματικά (antidogmatiká) | |
| genitive | αντιδογματικού (antidogmatikoú) | αντιδογματικής (antidogmatikís) | αντιδογματικού (antidogmatikoú) | αντιδογματικών (antidogmatikón) | αντιδογματικών (antidogmatikón) | αντιδογματικών (antidogmatikón) | |
| accusative | αντιδογματικό (antidogmatikó) | αντιδογματική (antidogmatikí) | αντιδογματικό (antidogmatikó) | αντιδογματικούς (antidogmatikoús) | αντιδογματικές (antidogmatikés) | αντιδογματικά (antidogmatiká) | |
| vocative | αντιδογματικέ (antidogmatiké) | αντιδογματική (antidogmatikí) | αντιδογματικό (antidogmatikó) | αντιδογματικοί (antidogmatikoí) | αντιδογματικές (antidogmatikés) | αντιδογματικά (antidogmatiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντιδογματικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντιδογματικός, etc.)