αντικρουόμενος • (antikrouómenos) m (feminine αντικρουόμενη, neuter αντικρουόμενο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αντικρουόμενος (antikrouómenos) | αντικρουόμενη (antikrouómeni) | αντικρουόμενο (antikrouómeno) | αντικρουόμενοι (antikrouómenoi) | αντικρουόμενες (antikrouómenes) | αντικρουόμενα (antikrouómena) | |
| genitive | αντικρουόμενου (antikrouómenou) | αντικρουόμενης (antikrouómenis) | αντικρουόμενου (antikrouómenou) | αντικρουόμενων (antikrouómenon) | αντικρουόμενων (antikrouómenon) | αντικρουόμενων (antikrouómenon) | |
| accusative | αντικρουόμενο (antikrouómeno) | αντικρουόμενη (antikrouómeni) | αντικρουόμενο (antikrouómeno) | αντικρουόμενους (antikrouómenous) | αντικρουόμενες (antikrouómenes) | αντικρουόμενα (antikrouómena) | |
| vocative | αντικρουόμενε (antikrouómene) | αντικρουόμενη (antikrouómeni) | αντικρουόμενο (antikrouómeno) | αντικρουόμενοι (antikrouómenoi) | αντικρουόμενες (antikrouómenes) | αντικρουόμενα (antikrouómena) | |