ανόργωτος • (anórgotos) m (feminine ανόργωτη, neuter ανόργωτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανόργωτός (anórgotós) | ανόργωτή (anórgotí) | ανόργωτό (anórgotó) | ανόργωτοί (anórgotoí) | ανόργωτές (anórgotés) | ανόργωτά (anórgotá) | |
genitive | ανόργωτού (anórgotoú) | ανόργωτής (anórgotís) | ανόργωτού (anórgotoú) | ανόργωτών (anórgotón) | ανόργωτών (anórgotón) | ανόργωτών (anórgotón) | |
accusative | ανόργωτό (anórgotó) | ανόργωτή (anórgotí) | ανόργωτό (anórgotó) | ανόργωτούς (anórgotoús) | ανόργωτές (anórgotés) | ανόργωτά (anórgotá) | |
vocative | ανόργωτέ (anórgoté) | ανόργωτή (anórgotí) | ανόργωτό (anórgotó) | ανόργωτοί (anórgotoí) | ανόργωτές (anórgotés) | ανόργωτά (anórgotá) |