ανύστακτος • (anýstaktos) m (feminine ανύστακτη, neuter ανύστακτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανύστακτος (anýstaktos) | ανύστακτη (anýstakti) | ανύστακτο (anýstakto) | ανύστακτοι (anýstaktoi) | ανύστακτες (anýstaktes) | ανύστακτα (anýstakta) | |
genitive | ανύστακτου (anýstaktou) | ανύστακτης (anýstaktis) | ανύστακτου (anýstaktou) | ανύστακτων (anýstakton) | ανύστακτων (anýstakton) | ανύστακτων (anýstakton) | |
accusative | ανύστακτο (anýstakto) | ανύστακτη (anýstakti) | ανύστακτο (anýstakto) | ανύστακτους (anýstaktous) | ανύστακτες (anýstaktes) | ανύστακτα (anýstakta) | |
vocative | ανύστακτε (anýstakte) | ανύστακτη (anýstakti) | ανύστακτο (anýstakto) | ανύστακτοι (anýstaktoi) | ανύστακτες (anýstaktes) | ανύστακτα (anýstakta) |