απαράμιλλος • (aparámillos) m (feminine απαράμιλλη, neuter απαράμιλλο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απαράμιλλος (aparámillos) | απαράμιλλη (aparámilli) | απαράμιλλο (aparámillo) | απαράμιλλοι (aparámilloi) | απαράμιλλες (aparámilles) | απαράμιλλα (aparámilla) | |
genitive | απαράμιλλου (aparámillou) | απαράμιλλης (aparámillis) | απαράμιλλου (aparámillou) | απαράμιλλων (aparámillon) | απαράμιλλων (aparámillon) | απαράμιλλων (aparámillon) | |
accusative | απαράμιλλο (aparámillo) | απαράμιλλη (aparámilli) | απαράμιλλο (aparámillo) | απαράμιλλους (aparámillous) | απαράμιλλες (aparámilles) | απαράμιλλα (aparámilla) | |
vocative | απαράμιλλε (aparámille) | απαράμιλλη (aparámilli) | απαράμιλλο (aparámillo) | απαράμιλλοι (aparámilloi) | απαράμιλλες (aparámilles) | απαράμιλλα (aparámilla) |