απαρέγκλιτος • (aparégklitos) m (feminine απαρέγκλιτη, neuter απαρέγκλιτο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απαρέγκλιτος (aparégklitos) | απαρέγκλιτη (aparégkliti) | απαρέγκλιτο (aparégklito) | απαρέγκλιτοι (aparégklitoi) | απαρέγκλιτες (aparégklites) | απαρέγκλιτα (aparégklita) | |
| genitive | απαρέγκλιτου (aparégklitou) | απαρέγκλιτης (aparégklitis) | απαρέγκλιτου (aparégklitou) | απαρέγκλιτων (aparégkliton) | απαρέγκλιτων (aparégkliton) | απαρέγκλιτων (aparégkliton) | |
| accusative | απαρέγκλιτο (aparégklito) | απαρέγκλιτη (aparégkliti) | απαρέγκλιτο (aparégklito) | απαρέγκλιτους (aparégklitous) | απαρέγκλιτες (aparégklites) | απαρέγκλιτα (aparégklita) | |
| vocative | απαρέγκλιτε (aparégklite) | απαρέγκλιτη (aparégkliti) | απαρέγκλιτο (aparégklito) | απαρέγκλιτοι (aparégklitoi) | απαρέγκλιτες (aparégklites) | απαρέγκλιτα (aparégklita) | |