Perfect participle of αποδιώχνομαι (apodióchnomai), passive voice of αποδιώχνω (apodióchno, “I dismiss oust”). Morphologically, απο- (apo-) + διωγμένος (diogménos).
αποδιωγμένος • (apodiogménos) m (feminine αποδιωγμένη, neuter αποδιωγμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποδιωγμένος (apodiogménos) | αποδιωγμένη (apodiogméni) | αποδιωγμένο (apodiogméno) | αποδιωγμένοι (apodiogménoi) | αποδιωγμένες (apodiogménes) | αποδιωγμένα (apodiogména) | |
| genitive | αποδιωγμένου (apodiogménou) | αποδιωγμένης (apodiogménis) | αποδιωγμένου (apodiogménou) | αποδιωγμένων (apodiogménon) | αποδιωγμένων (apodiogménon) | αποδιωγμένων (apodiogménon) | |
| accusative | αποδιωγμένο (apodiogméno) | αποδιωγμένη (apodiogméni) | αποδιωγμένο (apodiogméno) | αποδιωγμένους (apodiogménous) | αποδιωγμένες (apodiogménes) | αποδιωγμένα (apodiogména) | |
| vocative | αποδιωγμένε (apodiogméne) | αποδιωγμένη (apodiogméni) | αποδιωγμένο (apodiogméno) | αποδιωγμένοι (apodiogménoi) | αποδιωγμένες (apodiogménes) | αποδιωγμένα (apodiogména) | |