αποκτηνωτικός • (apoktinotikós) m (feminine αποκτηνωτική, neuter αποκτηνωτικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αποκτηνωτικός (apoktinotikós) | αποκτηνωτική (apoktinotikí) | αποκτηνωτικό (apoktinotikó) | αποκτηνωτικοί (apoktinotikoí) | αποκτηνωτικές (apoktinotikés) | αποκτηνωτικά (apoktinotiká) | |
genitive | αποκτηνωτικού (apoktinotikoú) | αποκτηνωτικής (apoktinotikís) | αποκτηνωτικού (apoktinotikoú) | αποκτηνωτικών (apoktinotikón) | αποκτηνωτικών (apoktinotikón) | αποκτηνωτικών (apoktinotikón) | |
accusative | αποκτηνωτικό (apoktinotikó) | αποκτηνωτική (apoktinotikí) | αποκτηνωτικό (apoktinotikó) | αποκτηνωτικούς (apoktinotikoús) | αποκτηνωτικές (apoktinotikés) | αποκτηνωτικά (apoktinotiká) | |
vocative | αποκτηνωτικέ (apoktinotiké) | αποκτηνωτική (apoktinotikí) | αποκτηνωτικό (apoktinotikó) | αποκτηνωτικοί (apoktinotikoí) | αποκτηνωτικές (apoktinotikés) | αποκτηνωτικά (apoktinotiká) |