αποστειρωτικός • (aposteirotikós) m (feminine αποστειρωτική, neuter αποστειρωτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποστειρωτικός (aposteirotikós) | αποστειρωτική (aposteirotikí) | αποστειρωτικό (aposteirotikó) | αποστειρωτικοί (aposteirotikoí) | αποστειρωτικές (aposteirotikés) | αποστειρωτικά (aposteirotiká) | |
| genitive | αποστειρωτικού (aposteirotikoú) | αποστειρωτικής (aposteirotikís) | αποστειρωτικού (aposteirotikoú) | αποστειρωτικών (aposteirotikón) | αποστειρωτικών (aposteirotikón) | αποστειρωτικών (aposteirotikón) | |
| accusative | αποστειρωτικό (aposteirotikó) | αποστειρωτική (aposteirotikí) | αποστειρωτικό (aposteirotikó) | αποστειρωτικούς (aposteirotikoús) | αποστειρωτικές (aposteirotikés) | αποστειρωτικά (aposteirotiká) | |
| vocative | αποστειρωτικέ (aposteirotiké) | αποστειρωτική (aposteirotikí) | αποστειρωτικό (aposteirotikó) | αποστειρωτικοί (aposteirotikoí) | αποστειρωτικές (aposteirotikés) | αποστειρωτικά (aposteirotiká) | |