αποσυνδετικός • (aposyndetikós) m (feminine αποσυνδετική, neuter αποσυνδετικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποσυνδετικός (aposyndetikós) | αποσυνδετική (aposyndetikí) | αποσυνδετικό (aposyndetikó) | αποσυνδετικοί (aposyndetikoí) | αποσυνδετικές (aposyndetikés) | αποσυνδετικά (aposyndetiká) | |
| genitive | αποσυνδετικού (aposyndetikoú) | αποσυνδετικής (aposyndetikís) | αποσυνδετικού (aposyndetikoú) | αποσυνδετικών (aposyndetikón) | αποσυνδετικών (aposyndetikón) | αποσυνδετικών (aposyndetikón) | |
| accusative | αποσυνδετικό (aposyndetikó) | αποσυνδετική (aposyndetikí) | αποσυνδετικό (aposyndetikó) | αποσυνδετικούς (aposyndetikoús) | αποσυνδετικές (aposyndetikés) | αποσυνδετικά (aposyndetiká) | |
| vocative | αποσυνδετικέ (aposyndetiké) | αποσυνδετική (aposyndetikí) | αποσυνδετικό (aposyndetikó) | αποσυνδετικοί (aposyndetikoí) | αποσυνδετικές (aposyndetikés) | αποσυνδετικά (aposyndetiká) | |