αποφθεγματικός • (apofthegmatikós) m (feminine αποφθεγματική, neuter αποφθεγματικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποφθεγματικός (apofthegmatikós) | αποφθεγματική (apofthegmatikí) | αποφθεγματικό (apofthegmatikó) | αποφθεγματικοί (apofthegmatikoí) | αποφθεγματικές (apofthegmatikés) | αποφθεγματικά (apofthegmatiká) | |
| genitive | αποφθεγματικού (apofthegmatikoú) | αποφθεγματικής (apofthegmatikís) | αποφθεγματικού (apofthegmatikoú) | αποφθεγματικών (apofthegmatikón) | αποφθεγματικών (apofthegmatikón) | αποφθεγματικών (apofthegmatikón) | |
| accusative | αποφθεγματικό (apofthegmatikó) | αποφθεγματική (apofthegmatikí) | αποφθεγματικό (apofthegmatikó) | αποφθεγματικούς (apofthegmatikoús) | αποφθεγματικές (apofthegmatikés) | αποφθεγματικά (apofthegmatiká) | |
| vocative | αποφθεγματικέ (apofthegmatiké) | αποφθεγματική (apofthegmatikí) | αποφθεγματικό (apofthegmatikó) | αποφθεγματικοί (apofthegmatikoí) | αποφθεγματικές (apofthegmatikés) | αποφθεγματικά (apofthegmatiká) | |