Learnedly, from Ancient Greek ἀποφώλιος (apophṓlios), in the sense: monstrous, of uncertain origin.
αποφώλιος • (apofólios) m (feminine αποφώλια, neuter αποφώλιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αποφώλιος (apofólios) | αποφώλια (apofólia) | αποφώλιο (apofólio) | αποφώλιοι (apofólioi) | αποφώλιες (apofólies) | αποφώλια (apofólia) | |
genitive | αποφώλιου (apofóliou) | αποφώλιας (apofólias) | αποφώλιου (apofóliou) | αποφώλιων (apofólion) | αποφώλιων (apofólion) | αποφώλιων (apofólion) | |
accusative | αποφώλιο (apofólio) | αποφώλια (apofólia) | αποφώλιο (apofólio) | αποφώλιους (apofólious) | αποφώλιες (apofólies) | αποφώλια (apofólia) | |
vocative | αποφώλιε (apofólie) | αποφώλια (apofólia) | αποφώλιο (apofólio) | αποφώλιοι (apofólioi) | αποφώλιες (apofólies) | αποφώλια (apofólia) |