απραγματοποίητος • (apragmatopoíitos) m (feminine απραγματοποίητη, neuter απραγματοποίητο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απραγματοποίητος (apragmatopoíitos) | απραγματοποίητη (apragmatopoíiti) | απραγματοποίητο (apragmatopoíito) | απραγματοποίητοι (apragmatopoíitoi) | απραγματοποίητες (apragmatopoíites) | απραγματοποίητα (apragmatopoíita) | |
| genitive | απραγματοποίητου (apragmatopoíitou) | απραγματοποίητης (apragmatopoíitis) | απραγματοποίητου (apragmatopoíitou) | απραγματοποίητων (apragmatopoíiton) | απραγματοποίητων (apragmatopoíiton) | απραγματοποίητων (apragmatopoíiton) | |
| accusative | απραγματοποίητο (apragmatopoíito) | απραγματοποίητη (apragmatopoíiti) | απραγματοποίητο (apragmatopoíito) | απραγματοποίητους (apragmatopoíitous) | απραγματοποίητες (apragmatopoíites) | απραγματοποίητα (apragmatopoíita) | |
| vocative | απραγματοποίητε (apragmatopoíite) | απραγματοποίητη (apragmatopoíiti) | απραγματοποίητο (apragmatopoíito) | απραγματοποίητοι (apragmatopoíitoi) | απραγματοποίητες (apragmatopoíites) | απραγματοποίητα (apragmatopoíita) | |