απρόδοτος • (apródotos) m (feminine απρόδοτη, neuter απρόδοτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απρόδοτος (apródotos) | απρόδοτη (apródoti) | απρόδοτο (apródoto) | απρόδοτοι (apródotoi) | απρόδοτες (apródotes) | απρόδοτα (apródota) | |
genitive | απρόδοτου (apródotou) | απρόδοτης (apródotis) | απρόδοτου (apródotou) | απρόδοτων (apródoton) | απρόδοτων (apródoton) | απρόδοτων (apródoton) | |
accusative | απρόδοτο (apródoto) | απρόδοτη (apródoti) | απρόδοτο (apródoto) | απρόδοτους (apródotous) | απρόδοτες (apródotes) | απρόδοτα (apródota) | |
vocative | απρόδοτε (apródote) | απρόδοτη (apródoti) | απρόδοτο (apródoto) | απρόδοτοι (apródotoi) | απρόδοτες (apródotes) | απρόδοτα (apródota) |