απρόκλητος • (apróklitos) m (feminine απρόκλητη, neuter απρόκλητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απρόκλητος (apróklitos) | απρόκλητη (aprókliti) | απρόκλητο (apróklito) | απρόκλητοι (apróklitoi) | απρόκλητες (apróklites) | απρόκλητα (apróklita) | |
genitive | απρόκλητου (apróklitou) | απρόκλητης (apróklitis) | απρόκλητου (apróklitou) | απρόκλητων (aprókliton) | απρόκλητων (aprókliton) | απρόκλητων (aprókliton) | |
accusative | απρόκλητο (apróklito) | απρόκλητη (aprókliti) | απρόκλητο (apróklito) | απρόκλητους (apróklitous) | απρόκλητες (apróklites) | απρόκλητα (apróklita) | |
vocative | απρόκλητε (apróklite) | απρόκλητη (aprókliti) | απρόκλητο (apróklito) | απρόκλητοι (apróklitoi) | απρόκλητες (apróklites) | απρόκλητα (apróklita) |