απύθμενος • (apýthmenos) m (feminine απύθμενη, neuter απύθμενο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απύθμενος (apýthmenos) | απύθμενη (apýthmeni) | απύθμενο (apýthmeno) | απύθμενοι (apýthmenoi) | απύθμενες (apýthmenes) | απύθμενα (apýthmena) | |
genitive | απύθμενου (apýthmenou) | απύθμενης (apýthmenis) | απύθμενου (apýthmenou) | απύθμενων (apýthmenon) | απύθμενων (apýthmenon) | απύθμενων (apýthmenon) | |
accusative | απύθμενο (apýthmeno) | απύθμενη (apýthmeni) | απύθμενο (apýthmeno) | απύθμενους (apýthmenous) | απύθμενες (apýthmenes) | απύθμενα (apýthmena) | |
vocative | απύθμενε (apýthmene) | απύθμενη (apýthmeni) | απύθμενο (apýthmeno) | απύθμενοι (apýthmenoi) | απύθμενες (apýthmenes) | απύθμενα (apýthmena) |