απύρετος • (apýretos) m (feminine απύρετη, neuter απύρετο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απύρετος (apýretos) | απύρετη (apýreti) | απύρετο (apýreto) | απύρετοι (apýretoi) | απύρετες (apýretes) | απύρετα (apýreta) | |
genitive | απύρετου (apýretou) | απύρετης (apýretis) | απύρετου (apýretou) | απύρετων (apýreton) | απύρετων (apýreton) | απύρετων (apýreton) | |
accusative | απύρετο (apýreto) | απύρετη (apýreti) | απύρετο (apýreto) | απύρετους (apýretous) | απύρετες (apýretes) | απύρετα (apýreta) | |
vocative | απύρετε (apýrete) | απύρετη (apýreti) | απύρετο (apýreto) | απύρετοι (apýretoi) | απύρετες (apýretes) | απύρετα (apýreta) |