απώλητος • (apólitos) m (feminine απώλητη, neuter απώλητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απώλητος (apólitos) | απώλητη (apóliti) | απώλητο (apólito) | απώλητοι (apólitoi) | απώλητες (apólites) | απώλητα (apólita) | |
genitive | απώλητου (apólitou) | απώλητης (apólitis) | απώλητου (apólitou) | απώλητων (apóliton) | απώλητων (apóliton) | απώλητων (apóliton) | |
accusative | απώλητο (apólito) | απώλητη (apóliti) | απώλητο (apólito) | απώλητους (apólitous) | απώλητες (apólites) | απώλητα (apólita) | |
vocative | απώλητε (apólite) | απώλητη (apóliti) | απώλητο (apólito) | απώλητοι (apólitoi) | απώλητες (apólites) | απώλητα (apólita) |