αριστουργηματικός • (aristourgimatikós) m (feminine αριστουργηματική, neuter αριστουργηματικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αριστουργηματικός (aristourgimatikós) | αριστουργηματική (aristourgimatikí) | αριστουργηματικό (aristourgimatikó) | αριστουργηματικοί (aristourgimatikoí) | αριστουργηματικές (aristourgimatikés) | αριστουργηματικά (aristourgimatiká) | |
| genitive | αριστουργηματικού (aristourgimatikoú) | αριστουργηματικής (aristourgimatikís) | αριστουργηματικού (aristourgimatikoú) | αριστουργηματικών (aristourgimatikón) | αριστουργηματικών (aristourgimatikón) | αριστουργηματικών (aristourgimatikón) | |
| accusative | αριστουργηματικό (aristourgimatikó) | αριστουργηματική (aristourgimatikí) | αριστουργηματικό (aristourgimatikó) | αριστουργηματικούς (aristourgimatikoús) | αριστουργηματικές (aristourgimatikés) | αριστουργηματικά (aristourgimatiká) | |
| vocative | αριστουργηματικέ (aristourgimatiké) | αριστουργηματική (aristourgimatikí) | αριστουργηματικό (aristourgimatikó) | αριστουργηματικοί (aristourgimatikoí) | αριστουργηματικές (aristourgimatikés) | αριστουργηματικά (aristourgimatiká) | |